Benodigdheden:
Karton
Viltstift
Klein danoontje of soort gelijk toetje

Beschrijving:
Teken op het karton een varkenskop volgens de werktekening. Knip de kop uit en knip de neus uit. Teken op de onderkant van het toetje 2 stippen (de neusgaten) en steek het toetje vanaf de achterkant door het gat.

Bron: http://www.party-kids.nl/traktatie.asp?intCategorie=1&intNummer=130

Pesten

Peuters en dreumesen kunnen elkaar enorm dwars zitten. Regelmatig valt te zien dat ze elkaars speelgoed afpakken, elkaar aan de haren trekken en proberen elkaar te raken met houten blokken. Zoals kinderen alles moeten leren, moeten ze ook leren om met andere kinderen om te gaan. Af en toe ruzie, vechten om speelgoed hoort daarbij. Heel jonge kinderen kunnen zich nog niet verplaatsen in de gevoelens van een ander. Zij zijn meestal sterk op zich zelf gericht. Als ze een pop willen hebben die net wordt vastgehouden door een ander kind, willen ze deze pop pakken. Dat het andere kind dat niet zo leuk vindt, hebben ze niet in de gaten. Rond hun derde jaar beginnen veel kinderen door te krijgen hoe ze contact moeten leggen met andere kinderen. Ze merken dat het beter werkt om iets aan een ander kind te vragen dan om het meteen om te duwen. Sommige kinderen doen er lang over om te leren hoe ze met andere kinderen om kunnen gaan. Kinderen leren het meeste van de oplossingen die ze zelf uitvinden. Dat geldt ook bij het oplossen van ruzies. Het is daarom niet verstandig om kinderruzies meteen te stoppen of de kinderen een kant en klare oplossing aan te bieden. Het helpt wel om kinderen steun te geven als ze er zelf niet uitkomen. Een voorstel om om de beurt met de pop te spelen of samen met alle poppen te spelen, kan kinderen helpen bij het oplossen van hun ruzie om de pop. Ruzies tussen kinderen van deze leeftijd vallen niet onder het begrip pesten. Bij pesten zijn het steeds dezelfde kinderen die het slachtoffer zijn. Bij kinderen onder de vier jaar speelt dit zelden een rol.

Zo denk ik er nu over:
Ik vind dat de ouders bij de opvoeding uit moeten leggen wat pesten is en dat
het niet mag. Haren trekken, slaan en alles wat bij pesten hoort.
Het moet meteen duidelijk worden dat het niet kan.
Kinderen kun je moeilijk straffen, want ze zijn er vaak niet zo bewust van.

Wat is jullie mening hier over ?

Wanten knutselen

Dit heb je nodig

Stevig papier

Lijm

Verf

Kwasten

Schaar

Lapjes

Kleurpotloden

Wol

Zo ga je te werk
Verzamel veel verschillende stukjes stof.Plak de wanten en muts vol met de verschillende lapjes stof en stukjes wol. Het kan ook gewoon met stukjes papier. Je kunt ook eerst de wanten of muts verven of kleuren en daarna de lapjes stof erop plakken. Laat dit drogen. Als het droog is verbind je beide wanten aan elkaar d.m.v. een stukje touw.
Je kunt de wanten ook 'op maat' maken door de handomtrek van elk kind te nemen. Zo hebben ze helemaal hun 'eigen' wanten! Of je kunt er zelfs handschoenen van maken Het staat ook leuk als het papier dat over blijft, nadat je de wanten/handschoenen uitgeknipt hebt, op een ander gekleurd A-4tje plakt.

Bron: http://members.home.nl/knutsel3/winter3.html#wanten

Hoe moet ik een kind straffen?

Vaak gebeuren er op stage dingen die niet horen te gebeuren.
Zoals pesten, met dingen gooien, slaan, niet opruimen enz..
Ik twijfel dan of ik straf moet geven en wat voor een straf.

Wat zouden jullie doen als er:
- Gespest werd
- Met dingen gegooid word
- Als kinderen elkaar slaan
- Als ze hun troep niet opruimen

Zouden jullie een reactie willen plaatsen, dan weet ik hoe ik het beste kan handelen :-)!

Kindermishandeling

Alle kinderen hebben rechten. Rechten op goede verzorging, liefde, eigen meningen. En zo zijn er wel meer.
Maar soms krijgt een kind dat niet. Dat heet verwaarlozing.
De ouders bemoeien zich dan helemaal niet met het kind. Het kind krijgt niet genoeg te eten, geen warme kleren. Dit heet lichamelijke verwaarlozing.

Er bestaat ook geestelijke verwaarlozing, psychische verwaarlozing.
Dat is dat als je iets doet nooit eens een aai krijgt of er wel eens wordt gezegd goed zo, en dat je ouders het kind niet troost als hij /zij verdrietig is. Ze hebben dan wel een hele dikke jas maar geestelijk staan ze in de kou. Ze hebben het gevoel dat niemand van ze houd en dan zijn ze verdrietig en ongelukkig.

Ouders kunnen zelf ook een nare jeugd hebben gehad. Misschien kwamen ze als kind veel te kort aandacht en liefde soms hebben ze niet geleerd hoe je ook prettig met elkaar om kunt gaan. Ze hebben niet geleerd wat van elkaar houden betekend. Ze willen vaak wel anders doen met hun kinderen, maar ze weten niet hoe dat moet. Gelukkig zijn er ook ouders die wel ondanks hun nare jeugd wel heel liefdevol met hun kinderen omgaan.

Soms zijn er ouders erg teleurgesteld in hun kind, zonder dat hun kind daar iets aan kan doen! Ze hadden bijvoorbeeld op een meisje gerekend en ze krijgen een jongetje. Of ze kregen een gehandicapt of een erg begaafd kind. De teleurstelling kan zo groot zijn, dat ze die niet aan kunnen. Ze gaan verkeerde dingen doen. Ze mishandelen of verwaarlozen hun kind(eren).

Je weet nu met welk probleem sommige ouders zitten. Nog geldzorgen en de baby huilt iedere nacht, dan kan zo iemand onder grote druk komen te staan. En dan word de kind geslagen. Maar dat mag natuurlijk nooit, hoe moeilijk ouders het soms ook hebben.

Ouders die hun kinderen mishandelen, moeten daarmee stoppen. Dat kunnen ze vaak niet alleen. Daar hebben ze hulp bij nodig. Maar hoe moet die hulp beginnen! Je kunt een kindertelefoon bellen dat is als je problemen hebt. De kindertelefoon is speciaal voor kinderen gemaakt. Je hoeft je naam niet te noemen.


Jullie weten allemaal wel wat kindermishandeling is, maar ik zette er even
een artikeltje in om het wat duidelijker te maken.
Maar als ik kindermishandeling zie, zou ik niet weten hoe ik zou moeten
reageren. Moet ik er wat van zeggen, moet ik ingrijpen, moet ik niks doen ..
Hebben jullie ideeën ???

Mijn keuze

Ik wil later graag in een kinderdagverblijf werken, dat weet ik wel zeker.

Graag wel in een opvang waar ze allerlei kinderen hebben met verschillende leeftijden van 0 t/m 4 jaar dat lijkt me het leukste.

Dan heb je niet elke dag hetzelfde. Bijvoorbeeld alleen maar baby's of alleen maar de wat oudere kinderen. Het lijkt me leuk om elke dag wat anders te hebben.

Ik heb op mijn oude school 2 weken snuffelstage gehad.

1 week bij de BSO. En de andere week bij de baby's. Het zat wel in 1 opvang.

En ik vond het dus wel leuk, omdat er dus afwisseling in zat en dat je niet elke keer hetzelfde hebt...

11-1-2010
Ik denk er nog steeds zo over. Ik wil graag op een kinderdagverblijf werken maar ik weet nog niet precies welke leeftijd

Pesten

Peuters en dreumesen kunnen elkaar enorm dwars zitten.
Regelmatig valt te zien dat ze elkaars speelgoed afpakken, elkaar aan de haren trekken en proberen elkaar te raken met houten blokken.
Zoals kinderen alles moeten leren, moeten ze ook leren om met andere kinderen om te gaan. Af en toe ruzie, vechten om speelgoed hoort daarbij.
Heel jonge kinderen kunnen zich nog niet verplaatsen in de gevoelens van een ander. Zij zijn meestal sterk op zich zelf gericht.
Als ze een pop willen hebben die net wordt vastgehouden door een ander kind, willen ze deze pop pakken.
Dat het andere kind dat niet zo leuk vindt, hebben ze niet in de gaten.

Rond hun derde jaar beginnen veel kinderen door te krijgen hoe ze contact moeten leggen met andere kinderen. Ze merken dat het beter werkt om iets aan een ander kind te vragen dan om het meteen om te duwen.
Sommige kinderen doen er lang over om te leren hoe ze met andere kinderen om kunnen gaan. Kinderen leren het meeste van de oplossingen die ze zelf uitvinden.
Dat geldt ook bij het oplossen van ruzies.
Het is daarom niet verstandig om kinderruzies meteen te stoppen of de kinderen een kant en klare oplossing aan te bieden. Het helpt wel om kinderen steun te geven als ze er zelf niet uitkomen.

Een voorstel om om de beurt met de pop te spelen of samen met alle poppen te spelen, kan kinderen helpen bij het oplossen van hun ruzie om de pop. Ruzies tussen kinderen van deze leeftijd vallen niet onder het begrip pesten. Bij pesten zijn het steeds dezelfde kinderen die het slachtoffer zijn. Bij kinderen onder de vier jaar speelt dit zelden een rol.

Bron: http://pestenenplagen.come2me.nl/604035/wat-is-pesten

Straffen

Hoe voorkom je dat een peuter je DVD-speler sloopt? Wat doe je als een kleuter tegen je begint te schelden? En hoe breng je een puber respect voor je autoriteit bij?
Hoe oud je kind ook is, het belangrijkste is dat je consequent bent. Als jij je zelf niet houdt aan de regels en maatregelen die je hebt opgesteld, dan zal je kind dat zeker ook niet doen!

Hierbij wat basisregels voor kinderen van 0-2 jaar.
Baby’s en peuters zijn van nature nieuwsgierig. Het is dus verstandig om verleidingen en “Nee-spullen” buiten bereik te houden. Denk aan electronische apparatuur, sieraden en natuurlijk ook schoonmaakmiddelen en medicijnen. Als je baby of peuter aanstalten maakt om een verboden voorwerp te pakken, loop dan naar het kind toe, kijk het in de ogen en zeg met rustige, duidelijke stem NEE.
Leidt het kind vervolgens af met iets anders.

Time out
Time outs zijn ook voor peuters een effectieve straf. Een kind dat heeft geslagen, gebeten of met eten heeft gegooid moet duidelijk worden gemaakt dat je zoiets niet accepteert. Neem het kind dan mee naar een vaste plek voor een time-out -bijvoorbeeld de keukenstoel of de onderste traptrede, en laat het kind daar een minuut of twee zitten. Langere straffen hebben op deze leeftijd geen nut.

Slaan
Het is belangrijk dat je het kind nooit slaat, hoe oud het ook is. Baby’s en peuters kunnen de link niet leggen tussen zo’n straf en hun gedrag. Ze begrijpen het gewoon niet, en leren er dus niets van. Ze voelen alleen de pijn van de klap.

Geef het goede voorbeeld
Vergeet nooit dat kinderen leren door het kijken naar volwassenen, vooral de ouders. Kijk maar naar het leerzame filmpje hieronder. Geef je kind dus altijd het goede voorbeeld. Wees een rolmodel. Als je je eigen spullen altijd netjes opruimt sta je veel sterker als je tegen je kind zegt: ruim je speelgoed op. Simpel toch?

Bron: http://www.trotsemoeders.nl/2008/08/20/kinderen-straffen-hoe-doe-je-dat/

Koppigheidsfase

Wat is de koppigheidsfase?

In de leeftijdsfase van anderhalf tot vier jaar vertonen alle kinderen vaak koppig en driftig gedrag. Dit gedrag is volkomen normaal in de ontwikkeling van je kind. Het is een teken van groeiend zelfbesef en van toenemende zelfstandigheid. Je kind begint namelijk te beseffen dat het een eigen persoontje is en zelf kan beslissen over bepaalde dingen. Het beseft dat het macht heeft in bepaalde situaties. Wanneer het weigert te eten, maakt dit mama en papa kwaad en machteloos.

Men noemt dit de "koppigheidsfase" of "peuterpuberteit". In deze periode ontdekt je kind zijn eigen macht en invloed op de omgeving. Hierdoor zal je kind experimenteren met het "nee" zeggen, hoe vriendelijk ook je iets vraagt. Je kind zoekt uit hoe ver het kan gaan met "willen". Het probeert zijn wil zo ver mogelijk door te drijven en botst hierbij op weerstand in zijn omgeving. Dit kunnen de ouders zijn die duidelijke grenzen stellen aan zijn wil en die bijvoorbeeld verbieden om een snoepje te krijgen in de winkel, enz.

Bron: http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=5445

Zwarte pietjes met pepernoten

Benodigdheden:
Stof
Tule
Touw
Papier (dikker)
Veertjes
Plakband
Boterhamzakjes
Pepernoten, taai taai, etc.

Hoe maak je het:
Knip uit het stof circels van 25 cm doorsnede (groot bord als mal gebruiken) Knip uit het tule reepjes van ongeveer 50 cm x 3 cm.
Rijg het touw met een dikke naald door het tule (lange kant).
Trek het touw aan, de tule gaat rimpelen en leg een knoopje in het touw.
Zorg dat er genoeg ruimte open blijft zodat deze om de nek van het Pieten-hoofdje past. Doe het touw dubbel en rijg het met een dikke naald langs de rand van het stof. Trek het touw wat aan zodat een buideltje ontstaat.
Print de werktekening met de Pietjes en knip deze uit.
Knip de bovenkant van de veertjes eraf en plak deze met plakband op de muts. Vul een boterhamzakje met pepernoten en een taai taai.
Doe het boterhamzakje in het buideltje van stof.
Doe de tule om het nekje en zet het hoofdje in het buideltje.

Bron: http://www.party-kids.nl/traktatie.asp?intCategorie=1&intNummer=1283

Eerste bericht

In februari krijgen we pas stage.
Dan zet ik er pas nieuwe berichten op, omdat het nu nog niet kan!

Ik moet samen met Monique en Stephanie een thematafel maken.
Wij hebben het thema: Water
Dit komt in het OLC te staan.
24 november (week 48) moet dit af zijn en komen er foto's op te staan...

Bedplassen

Wat betekent bedplassen voor ouder en kind.

Veel kinderen plassen 's nachts nog in bed. Van de 4-jarigen plast ongeveer 12% in bed, van de 5-jarigen is dat 10% en bij de 6-jarigen vinden we nog 8% bedplassers.
Hoe ouder de kinderen worden, des te minder kans er op bedplassen is.
Deze cijfers blijken over verschillende onderzoeken vrij constant te zijn.
Hoewel u dus kunt zeggen "dat het vanzelf wel overgaat als men maar lang genoeg wacht", is het begrijpelijk dat u niet wilt wachten tot uw kind vanzelf droog wordt.
Bedplassen is voor ouders vaak een heel probleem.
Niet alleen vanwege de extra was, maar misschien krijgt u de idee dat u faalt als opvoeder.

Het lukt immers niet uw kind droog te krijgen terwijl buren en familieleden vertellen dat hun kinderen al met drie jaar droog waren. Vooral voor moeders is het een dagelijkse bron van ergernis dat hun kind nog in bed plast.
Ook voor een kind is bedplassen lastig.
Hij kan niet voldoen aan het verlangen dat u heeft. Iedere ochtend wordt hij geconfronteerd met zijn falen. Hij heeft nog maar net zijn ogen open of ontdekt dat zijn bed weer nat is.
En u kunt nu wel proberen om net te doen of u het niet merkt, maar kinderen voelen toch dat u weer teleurgesteld bent.
En zo bereikt u het tegendeel van wat u wilt. U wilt u kind zo snel mogelijk droog. Maar evenals met stotteren geldt, dat hoe meer kinderen hun best gaan doen en zich inspannen, des te groter wordt de kans op falen.
Bij sommige kinderen verdwijnt elke motivatie om het te proberen: het gaat toch niet en ik krijg toch op mijn kop. Zo wordt verhinderd, dat het "vanzelf overgaat", omdat ze teveel, te krampachtig hun best doen, of omdat ze het helemaal hebben opgegeven.

Het effect dat bedplassen heeft, stopt niet met de natte lakens. Iedere ochtend falen komt niet ten goede aan het zelfbeeld van een kind. Het zelfbeeld is het geheel van ideeën dat u over uzelf hebt (of u dingen aankan, of u al dan niet aardig bent, etc.). Het zelfbeeld bepaalt voor een deel hoe u uw gedraagt: als u uzelf aardig vindt, zult u aardig tegen anderen doen; als u zelfvertrouwen hebt, zult u in nieuwe situaties initiatief en durf tonen.
Niet zelden vinden we onder kinderen die nog in bed plassen een negatiever zelfbeeld dan onder kinderen die wel droog zijn.
Het is dus niet verwonderlijk , dat het zelfbeeld vaak veel positiever wordt na een behandeling, wanneer een kind wel droog is.

Bedplassen kan zo een grote invloed hebben op het verdere functioneren van het kind. Kinderen die nog in bed plassen kunnen vaak niet mee op schoolreisjes of uit logeren gaan.
Ze zijn bang dat andere kinderen "het" merken en dat ze uitgelachen worden. Op deze manier kunnen kinderen zich soms sociaal minder goed ontwikkelen dan wanneer ze droog zouden zijn.

Bron: http://www.fss.uu.nl/ped/enuresis/

Gastles BSO

Er kwam iemand langs in de les om te vertellen over de BSO.
Ze heet Mevr. Diedre Kleine Punt en komt uit Afrika en woont nu 14 jaar in Nederland.
Ze werkt op de BSO: Zeven Bergen in Hengelo. BSO: Zeven Bergen is geopend vanaf 07.45 tot 17.45.

Over de BSO zijn in het algemeen veel vooroordelen. De kinderen luisteren bijvoorbeeld niet goed, maar zij is het daar totaal niet mee eens en ervaart dit heel anders!
Enkele voordelen:
- Ze smeren zelf brood
- Je hoeft geen luiers te verschonen
- Je krijgt knuffels van de kinderen.
- Minder verzorging nodig.
- Je hebt meer tijd voor anderen dan als je op een KDV werkt.
- Ze lopen zelf je hoeft ze dus niet op te tillen.

Ze vertelde dat de kinderen op een BSO wel zelf mogen weten wat ze die dag willen doen.
’s Middags spelen ze zelf en word er van alles neergelegd zodat de ideeën kunnen opdoen om te doen. Soms doen de kinderen de hele tijd het zelfde ding, het is maar net waar ze zin in hebben.
Het is dus elke dag anders en dat maakt het ook leuk, ook omdat de kinderen zich niet vervelen.
Als het vakantie is maken ze 3 weken voor de tijd een planning van welke Thema ze gaan doen, ze hebben het Thema ziekenhuis gehad en ook de kinderen hadden heel veel fantasie en bedachten zelf van alles.

Als de kinderen worden opgehaald gebeurt dat lopend. En op de terug weg naar de BSO kletsen de kinderen van alles en dan krijgen de leidsters allemaal een oranje hesje.
Als ze er zijn krijgen ze wat te drinken en een koekje erbij.

Als er een jarige is dan krijgt de jarige een feestmuts!
Ook in de vakantie is de BSO open en genieten de kinderen er heel erg van om in de BSO aanwezig te zijn omdat er dan allemaal leuke en speciale dingen worden gedaan.

Daarna hebben we een opdracht gekregen om een thema te bedenken.
Wij hebben Thema Helloween gedaan.